Ktoś kiedyś powiedział, Ĺźe w Bieszczady przyjeĹźdĹźa się tylko raz, a potem się juĹź tylko wraca. Z Jarosławia na warsztaty wyjechały dwie klasy dziennikarskie, a wrócił jeden zgrany team, który stworzył prawdziwy horror.

Wspólna przygoda rozpoczęła się od krótkiej wyprawy do zakapiorskiej karczmy w Cisnej. Niedosyt gór zaspokoiła wspólna biesiada z Chmielem- bieszczadownikiem z gitarą. Dzięki niemu mieliśmy szansę poznać okolice od ich dzikiej i nieznanej strony.
Kolejny dzień okazał się dla nas wyzwaniem. Pokonywaliśmy własne słabości, walczyliśmy ze stresem, otworzyliśmy oczy na cierpienie towarzyszące wojnom. To wszystko dzięki korespondentom wojennym: Radkowi Kietlińskiemu, Agacie Kaźmierskiej, Mariuszowi Starzyńskiemu (Żurek) oraz Pakistańczykowi z izraelskim paszportem i polskim obywatelstwem- Ramy'iemu Mahemeedowi.

Natomiast Michał Stela- reporter telewizji Polsat News opowiedział nam o zagrożeniach towarzyszących pracy dziennikarskiej. Dowiedzieliśmy się, że statyw pełni wiele funkcji. Służy nie tylko do stabilizacji sprzętu, ale także obrony.
Wielką niespodzianką warsztatów była dla nas szczera rozmowa z dziennikarzami, której towarzyszyły silne emocje. Przeszliśmy drogę od łez do śmiechu. Zmienił nam się punkt widzenia na świat, ustaliliśmy co jest dla nas mniej i bardziej waĹźne. Dzięki obejrzeniu filmu pt. „Świat milczy", autorstwa Agaty KaĹşmierskiej i Mariusza Starzyńskiego oraz wspomnieniom naszych gości uzyskaliśmy pełny obraz sytuacji na Bliskim Wschodzie. Zajęcia przywróciły nam wiarę w siebie i dały siłę do dalszej pracy nad sobą i swoimi marzeniami.

Owocem integracji obu klas dziennikarskich był krótkometraĹźowy horror. Dzieło nakręcone przy pomocy profesjonalnego operatora wymagało od nas zaangaĹźowania i współpracy. Pomysł i scenariusz naszej 2-minutowej produkcji stworzyliśmy samodzielnie. Praca nad montaĹźem trwała do póĹşnych godzin nocnych. Ciężki dzień zakończyliśmy wspólną zabawą przy ognisku.

Po niedzielnym śniadaniu obejrzeliśmy efekty naszej pracy. Podziękowaliśmy naszym gościom za wspólnie spędzony czas i poĹźegnaliśmy się słowami „Do rychłego niebawem". Przystankiem w drodze do domu były odwiedziny nad zalewem Solińskim. „Podkarpacka Atlantyda" poĹźegnała nas z nadzieją na kolejne spotkanie juĹź niebawem.

Autor tekstu: Karolina Mazur